Prawo dotyczy nas wszystkich tak samo, jednak wielu z nas jak do tej pory nie miało z nim bezpośredniej styczności, dlatego też często możemy mieć problem z odróżnieniem konkretnych, często podobnych wyrażeń. Tak właśnie jest w przypadku pomówienia i zniesławienia. Te dwa z pozoru podobne wyrażenia oznaczają w zasadzie dwa zupełnie różne wykroczenia. Czym więc jest pomówienie i czym się różni od zniesławienia?
Pomówienie i zniesławienie a prawo
Obie te regulacje znalazły się w Kodeksie karnym, a konkretnie w jego części zatytułowanej „Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej”. Dobre imię rozumiane jest w tym przypadku jako dobro osobiste, którego ochronę reguluje prawo.
Pomówienie – co to ?
Pomówienie to sytuacja, w której bez twardych dowodów czy chociażby uzasadnienia oskarżamy drugą osobę o dokonanie czynu niegodnego. Pomówienie może być dokonane słownie lub pisemnie – również wpisy internetowe mogą zostać potraktowane jako pomówienie – a jego skutkiem może być poniżenie osoby lub spowodowanie uszczerbku na jej wizerunku. Oczywiście pomówienie nie musi przynieść zamierzonego skutku, wystarczy, że dana wypowiedź czy tekst teoretycznie mogła wywołać niepożądane i nieprzyjemne konsekwencje dla osoby pomawianej. Przykładem pomówienia może być sytuacja, w której stwierdzimy publicznie, że dana osoba wychodzi pijana z każdej imprezy czy spotkania.
Tak więc pomówienie będzie sytuacją, w której nie posiadając absolutnie żadnych dowodów, bezpodstawnie oskarżamy drugą osobę.
Czym więc jest zniesławienie?
Zniesławienie przede wszystkim ma na celu ugodzenie w dobre imię drugiej osoby (dowiedz się więcej). Jest to przestępstwo, które regulowane jest prawnie w Kodeksie karnym, konkretnie w rozdziale „Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej”. Dobre imię drugiej osoby traktowane jest jako dobro osobiste (wrodzone) przez co uregulowaną tą kwestie prawnie. Zniesławienia dotyczy art. 212 K.k, który mówi:
- 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,
podlega grzywnie, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku.
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Podsumowując
Te dwa z pozoru podobne czyny zabronione są definiowane przez prawo nieco inaczej, a co ważniejsze podlegają zupełnie innym sankcjom i regulacjom. Nie jest to oczywiście jedyne zagadnienie prawne, które z pozoru wydaje się identyczne, a po głębszej analizie, można wskazać zdecydowane różnice. Pamiętajcie, że znajomość tego typu kruczków prawnych, może uchronić nas przed konsekwencjami lub pomóc w wygraniu sprawy na sali sądowej.